πλησίρραγος

-ον, Μ

αυτός που είναι γεμάτος ρώγες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος < θ. πλησ(ι)- τού ρ. πίμπλημι* (πρβλ. αόρ. ἔ-πλησ-α) + -ρραγος (< ῥάξ, ῥαγός «ρώγα»), πρβλ. πεντά-ρραγος].